Klasik kelimedir “Gençler sektörü meslek olarak görmüyor.”

Peki, sevgili perakendeciler, onların meslek olarak görmesi için siz ne yaptınız?

Sektörün hala oturmamış insan kaynağı ve insan kaynağı yönetimini bilmeyen yöneticileri var.

Hala çalışanların ücret ve çalışma koşulları iyileşmiş değil. Haksız rekabet işgücünde de almış başını gidiyor.

Ulusallar sendikalı, yani farklı sayıda sosyal hakları olan personellerin maliyetleri ile uğraşırken, yereller de asgari ücretten başka bir maliyeti olmayan çalışanlarla çalışmakta.

Mağazalarında yemekhaneleri, lavaboları ve ortak kullanım alanları halen insani düzeyde olmayan perakendeciler maalesef var.

Çalışma koşulları anlamında ulusallar ve bazı yereller sistemlerini oturmuş olmasına rağmen, çalışma saatleri, iş güvenliği ve işçi sağlığı konularında yeterli çalışma yapmayan perakendeciler de var. Gecesi gündüzü olmayan, cumartesi pazarı olmayan, bayramı seyranı olmayan bu sektöre giren ve çalışan gençler tüm zorlu şartların yanı sıra şimdi de haklarını alamamakla karşı karşıya kalıyorlar.

Şirket iflasları ve çalışanların hak arama savaşlarını kimse duymuyor, sektör de duyarsız kalıyor. Geçen yıl Real, bu yıl Makro – Uyum çalışanları kıdem tazminatlarını alamamış durumda. Bu büyük perakendeciler çalışanlarını mağdur etmiş durumda.

Şimdi gençler nasıl perakendeciliği meslek olarak görsün, geleceği karanlık olan bir sektöre nasıl güvensin.

Bir an önce mağduriyetlerin giderilmesi için sektör elini taşın altına koymalı, bundan sonrası için ne yapılabilir bunu tasarı olarak hazırlamalı ve hükümet ile kıdem vb yasaların hayata geçmesi için öncü olmalıdır.

Kusura bakmayın bu böyle gider ise, Sektörde çalıştıracak İnsan Kaynağı zor bulursunuz. İnsanlar bugünkü zor şartlara tamamen geleceği için çalışıyor. Onu da elinden alırsanız kimse size gelmez.